خلاصهای از کتاب مقدس و کتابهای آن
شاقول (عاموس 7: 7-8)
عاموس - پیامبر کشاورز
عاموس به ما می‌گوید که مانند هوشع در زمان سلطنت پادشاه یربعام دوم پیشگویی می‌کرده است. او در باب 7 آیه 14 توضیح می‌دهد که یک پیامبر حرفه‌ای نیست، اما از شغل عادی کشاورزی‌اش فراخوانده شده که از مرز یهودا که در آن زندگی می‌کرد عبور کند تا پیا‌‌می از طرف خدا به پادشاهی شمالی برساند.
سخنان آغازین او مورد قدردانی مخاطبانش قرار می‌گیرد، زیرا او از قضاوت‌های خدا بر دشمنان اسرائیل به دلیل ستمگریشان سخن می‌گوید. سوریه در شمال، فلسطینیان در غرب، عمون و موآب در شرق، و ادوم در جنوب هر یک ضربه شلاق کلام او را احساس کردند. سپس قوم خود، یهودا را محکوم کرد و هشدار داد که مردم اورشلیم به دلیل دروغ و بی‌قانونی مجازات خواهند شد. می‌توانیم تصور کنیم که شنوندگان او در تمام این اتفاقات سرشان را به نشانه تأیید تکان می‌دهند. اما پس از آن چهره‌هایشان در هم کشیده شد، زیرا رو به آنها گرداند و در طی هفت باب بعدی خشم خدا را به دلیل بی‌اخلاقی و بت‌پرستی آشکار پادشاهی ده قبیله، بر ایشان سرازیر کرد. آنها مرفه بودند و آنقدر پول داشتند که هر کدام از داشتن دو خانه بهره ببرند، یکی برای تابستان و دیگری برای زمستان، که مطابق مد روز با عاج تزئین شده بود. آنها روی کاناپه‌ها دراز می‌کشیدند و به جدیدترین آهنگ‌های پاپ گوش می‌دادند و کرم ضد چروک استفاده می‌کردند. اما آنها برای خدایی که آنها را از بردگی در مصر بیرون آورده بود، وقت نداشتند.
صنایع ادبی که عاموس استفاده می‌کند، از پیشینه کار او در مزرعه گرفته شده است و نشان می‌دهد که زندگی در ۲۵۰۰ سال پیش در اسرائیل چگونه بوده است. شما مردی را می‌بیند که ابتدا از یک شیر و سپس از یک خرس فرار می‌کند، اما وقتی به خانه‌اش می‌رود، ماری او را نیش می‌زند. او شیری را دنبال می‌کند که از چوپانی فرار می‌کند و پاهای بره‌ای در دهانش است. او مشاهده می‌کند که ملخ‌ها چگونه مراتع ارزشمندی را که بعد از اولین برداشت شاه، دوباره شروع به رشد کرده بود، بلعیدند. به او سبدی از میوه‌های اواخر تابستان نشان داده می‌شود. هر کدام از این موارد برای به تصویر کشیدن داوری‌هایی که بر سر اسرائیل خواهد آمد استفاده می‌شد.
دیری نگذشت که کاهن مسئول پرستش بت‌های پادشاه یربعام، به پیامبر حمله کرد. او گفت: "به خانه‌ات در یهودا برو و در آنجا نبوت کن!" عاموس پاسخ داد که شغل او موعظه نیست، بلکه او کشاورزی است که از گله‌ها و باغ‌هایش آمده و توسط خدا فرستاده شده است تا علیه پادشاهی ده قبیله پیشگویی کند. خداوند ظلم و ستم آنها به فقرا، حرص و طمع آنها برای ازسرگرفتن شغلشان به محض تمام شدن روز شبات و دزدیدن از وزن چیزهایی که می‌فروختند را دیده بود. زمان قضاوت در راه بود که قاضی الهی یک شاقول (نخی با وزنه‌ای در پایین برای بررسی صاف و عمودی بودن) را در شهرهای خود می‌اندازد و همه چیزهایی را که راست نباشد بیرون می‌کشد. سپس قحطی در شنیدن کلام خداوند خواهد آمد.
عاموس در یکی از قویترین اظهارات خود اعلام می‌کند:
"هان چشمان خداوندگار یهوه بر مملکتِ گناهکار است، و من آن را از روی زمین نابود خواهم کرد، اما خداوند می‌فرماید که، خاندان یعقوب را به تما‌‌می نابود نخواهم ساخت." (عاموس9: 8)
این یک اصل است. خداوند به ملتهای روی زمین می‌نگرد و با اندوه عمق پستی‌شان را می‌سنجد تا زمانی فرا رسد که دیگر طاقت آنها را نداشته باشد. آن روز برای جامعه ما بسیار نزدیک است، و شاقول او از میان میلیونها نفری که سخنان او را مسخره می‌کنند می‌گذرد و تعداد معدودی را که او را دوست دارند، برای پادشاهیش جدا می‌کند.
چنانکه در کتاب مقدس رایج است، عاموس بلافاصله به پادشاهی نظر می‌کند، زمانی که پایتخت داوود پادشاه بازسازی می‌شود، زمانی که ملتهای غیریهودی به نام خداوند خوانده می‌شوند و کشاورزانی مانند عاموس خوشحال می‌شوند زیرا چنان محصولات بسیار است که شیارکننده از دروکننده سبقت می‌گیرد. پایانی که عاموس برای اسرائیل در نظر می‌گیرد این است که در میان همۀ قوم‌ها اَلَک خواهند شد، چنانکه غَله در غَربال اَلَک شود (آیه 9).
"من سعادت را به قوم خود اسرائیل باز خواهم گردانید، و آنان شهرهای ویران را بنا کرده، در آنها ساکن خواهند گردید؛ تاکستانها غرس کرده، از شراب آنها خواهند نوشید، و باغها پدید آورده، از میوۀ آنها خواهند خورد."و یهوه خدای شما می‌گوید: "من ایشان را در سرزمینشان غرس خواهم کرد، و دیگر هرگز از سرزمینی که بدیشان داده‌ام، کنده نخواهند شد." (عاموس 9: 14-15)
