خلاصهای از کتاب مقدس و کتابهای آن
"ای همۀ حلیمانِ زمین خداوند را بجویید" (صفونیا 2: 3)
صَفَنیا و زبان پاک
این پیامبر به ما می‌گوید که در دوران سلطنت یوشیا، آخرین پادشاه خوب یهودا، و بنابراین کمی قبل از دوران اسارت توسط بابلیان زندگی می‌کرده است. پیام صفنیا خطاب به مردم اورشلیم (پایتخت) است. او "روز خداوند" را پیشگویی می‌کند که به خاطر نحوه زندگی غیردینی‌شان بر آنها نازل خواهد شد. در باب 1: 5-6 میتوانیم ببینیم که افراد قوم او نگرش‌های متفاوتی نسبت به خدا داشتند. ما نیز میتوانیم همین گرایش‌ها را در جامعه امروز خود ببینیم. برخی در آیه 5 وجود داشتند که آشکارا ستارگان را می‌پرستیدند. ما نیز در جامعه‌مان افرادی را داریم که باور دارند ستاره‌شناسی می‌تواند به آنها کمک کند. برخی از آنها در آیه 5 خداوند را می‌پرستیدند، اما مِلکوم، خدای عمونیان را که خواستار قربانی کردن بچه‌ها بود، نیز می‌پرستیدند. آنها دچار دوگانگی بودند و سعی می‌کردند که در هر دو جبهه باشند. ما نیز کسانی را داریم که در کریسمس به کلیسا می‌روند، اما بقیه سال بنده پول هستند و ممنون (خدای پول) را می‌پرستند. فرزندان آنها نیز رنج می‌برند زیرا دیگر زمانی برای گذراندن با خانواده خود ندارند. دیگرانی هم بودند در آیه 6 که به خداوند پشت کرده بودند. آنها زمانی مؤمنانی مشتاق بودند، اما اکنون به کلی اعتقاد خود را کنار گذاشته بودند. ما نیز امروزه تعداد زیادی از آنها را داریم. و اکثریت بزرگی وجود داشتند در آیه 6 که حتی به دنبال خداوند نبودند و درباره او پرس‌و‌جو نمی‌کردند. این یک تصویر غم‌انگیز از ملتی بود که زمانی وقف خدا شده بودند. پیام نبی برای پول‌دوستان، تند و تیز بود. او هشدار داد: "در روز غضب خداوند، نه نقرۀ آنان رهایی‌شان تواند داد، نه طلایِشان" (1: 18). ما نیز دیده‌ایم که پس از شروع رکود اقتصادی، امنیت سهام و قیمت سهام و مسکن چقدر ناپایدار هستند. همانطور که عیسی می‌گوید، تنها موجودی بانکی که برای آینده قابل اثبات است، گنجی است که ما در آسمان جمع می‌کنیم و کاری که برای خدا می‌کنیم.
در باب سوم، صفنیا به حاکمان حمله می‌کند. او در آیه 3 گفت که امیران، قاضیان، پیامبران و کاهنان در رهبری خود شکست خورده‌اند. امروز هم همینطور است. بدون داشتن یک الگوی اخلاقی واضح، از آنهایی که در رأس هستند، کشور به ویرانه تبدیل می‌شود. اما خدا تعیین کرده بود که یک روز داوری را نه تنها برای اسرائیل بلکه برای همه ملتها، قرار خواهد داد تا همه چیز را پاک کند. و پس از آن او به همه ملل روی زمین خواهد آموخت که با هم او را پرستش کنند.
"خداوند می‌فرماید: برای من انتظار بکشید، برای روزی که به جهت غارت برخیزم. زیرا بر آنم که قومها را گرد آورم، و ممالک را جمع کنم، تا غضب خویش را بر آنها فرو ریزم، آری، تما‌‌می آتش خشم خود را؛ زیرا جهان یکسره در آتش غیرت من خواهد سوخت. در آن زمان، زبان قومها را به زبانی پاک تبدیل خواهم کرد، تا همگی نام یهوه را بخوانند و او را با یکدلی خدمت کنند." (صفنیا 3: 8-9)
آیه 9 جذاب است. بسیاری از پیشگویی‌های دیگر درباره پادشاهی خدا وجود دارد که در آن همه ملتها برای اولین بار در عبادت جمع می‌شوند و خدایان دروغین خود را رها می‌کنند. اما این آیه نشان می‌دهد که یکی از عوامل کلیدی در تحقق این امر، پذیرش یک زبان مشترک است. آیه قبلی شامل تمام حروف الفبای عبری است. آیا این سرنخی است که ممکن است زبان باستانی کتاب مقدس دوباره در مدارس سراسر جهان آموزش داده شود و وسیله‌ای مشترک برای پرستش خداوند فراهم کند؟ این پیشگویی با تصویری از اسرائیل متواضع، که توسط خدای مهربان بازسازی و پاکسازی شده است، پایان می‌یابد:
"در آن روز، دیگر به سبب اعمال خود شرمسار نخواهی بود، یعنی به سبب همۀ اعمالی که بدانها بر‌من عِصیان ورزیدی. زیرا در آن زمان آن کسانت را که سرمست غرورند، از میانت دور خواهم کرد، و تو دیگر بر کوه مقدس من تکبر نخواهی کرد. اما در میانت مردمانی حقیر و بینوا بر جا خواهم نهاد که در نام خداوند پناه خواهند گرفت. باقیماندگان اسرائیل خطا نخواهند ورزید و دروغ نخواهند گفت، و در دهانشان زبان حیله‌گر نخواهد بود. زیرا آنان چَریده، خواهند آرَمید و کسی بیمناکشان نخواهد ساخت." (صفنیا 3: 11-13)